suriname is moooiiiii!!

Fa waka?!

Het afgelopen weekend was geweldig! Samen met Josien en gids Sharif zijn we naar Brownsberg gegaan, 150km ten zuiden van Paramaribo. Het is een natuurgebied op een berg(je) (500m) waar je heerlijk kan wandelen. Sharif kwam ons zaterdagochtend vroeg ophalen en met al onze bagage en een koelbox met drinken en fruit en gebakjes gingen we goed voorbereid op weg. Meteen vertelde hij honderduit over wat er allemaal te zien was langs de weg en over historie en cultuur van Suriname. Na ongeveer 50 kilometer houdt het asfalt op en begint de bauxietweg. De weg wordt in de gehele breedte gebruikt om kuilen en plassen te ontwijken, maar als er tegenliggers komen dan wordt er toch wel weer even links gereden. De laatste tien kilometer de berg op vereiste heel wat stuurmanskunsten en de auto vond het hier en daar niet leuk aan het gekraak te horen.
Veilig en wel boven hebben we onze hangmat opgehangen in het hangmattenkamp en hebben we een lekkere maaltijd gegeten. Daarna de eerste wandeltocht naar de Irene waterval. Onderweg vertelde Sharif vanalles over de bomen en de beestjes. In het binnenland komen veel slangen en ontzettend grote spinnen voor. Maar Sharif stelde ons gerust, “want”, zo zei hij, “het bos heeft een karma en omdat jullie met mij mee zijn is het karma gunstig gestemd en zullen de beesten ons met rust laten.” Dus wij hebben met een gerust hart rondgewandeld in het bos. De watervallen waren mooi, de wandeling ernaartoe prachtig! wat een weelde aan mooie bomen en planten!! Josien en Marike hebben nog aan een luchtwortel geslingerd (alias liaan). Terug in het kamp zijn we na het eten maar meteen aan de rum gegaan, want voor surinaamse begrippen was het koud daar. (18 graden) we moesten zowaar een trui aan.
We hebben lekker geslapen in onze hangmatten, al werden we wel vaak wakker bij het omdraaien, of door het gebrul van de brulapen. De volgende dag, een beetje brak nog, zijn we na een sjiek ontbijtje weer gaan wandelen. Nu een afdaling naar de witte kreek, zo genoemd vanwege het heldere water, waar we vanaf een rots even lekker in zijn gesprongen. We hebben veel sranan woordjes geleerd van Sharif, handige dingen voor de stage, maar ook schuine opmerkingen (ook handig). Dit werd afgewisseld met hele flauwe moppen en af en toe een serieuze uitleg over iets wat er te zien was.
Kortom, supergezellig! Weer boven onze laatste maaltijd in het kantienetje daar, heerlijke lokale hap gegeten elke keer! Wat is Suriname mooi!
Nu weer een nieuwe werkweek. Het is steeds wel weer even omschakelen met die sjieke weekendjes van ons. Sara begint al aan de vijfde week bij de interne. Het is erg leerzaam en het gaat super goed. Marike gaat de laatste week bij de neuro tegemoet. Dan volgende week alweer naar de SEH, iets om naar uit te kijken!
Liefs!